مقایسه لوله فولادی با لوله پلیمری ؛ تفاوت لوله پلیمری و فولادی باعث شده تا این لوله‌ها کارایی‌های گوناگونی داشته باشند و برای شرایط ویژه‌ای، قابل استفاده شوند. لوله‌های پلیمری و لوله‌های فولادی، از جمله پروفیل‌های پر مصرف در ساختمان‌ها، مصارف صنعتی و تجاری هستند. هر کدام از این لوله‌ها، مزایا و معایبی دارند و به همین علت ساختارها و رفتارهای متفاوتی را از خود نشان می‌دهند. ویژگی‌های اصلی این لوله‌ها باعث شده تا آنها کارایی‌های گوناگونی داشته باشند و برای شرایط ویژه‌ای، قابل استفاده شوند.

لوله فولادی

پیش از بررسی ویژگی‌های منحصر به فرد و تفاوت‌های لوله پلیمری و لوله فولادی، لازم است بدانیم هر کدام از این محصولات، چه ساختاری دارند. لوله فولادی از انواع لوله فلزی است. لوله‌ای که می‌تواند از آلیاژهای مختلف فولادی تولید شود. این لوله‌ها ضخامت، استحکام، قطر بیرونی و قطر درونی متفاوتی دارند و به همین دلیل کاربردهای مختلفی هم خواهند داشت. میانگین قیمت‌ لوله فولادی نیز بر اساس ویژگی‌های آن تعیین می‌شود و می‌تواند در طول سال کمتر یا بیشتر شود. لوله‌های فولادی به دو دسته درزدار و بدون درز (مانیسمان) تقسیم بندی می‌شوند.

در نوع درز دار، از ورق‌های فلزی استفاده می‌شود و در نوع بدون درز، با کمک غلتک‌هایی، درون شمش را حفره ایجاد می‌کنند. تفاوت این دو لوله در ساختار، موارد استفاده و شیوه تولید است. کاربرد اصلی لوله‌های فولادی در انتقال سیالات و فاضلاب در ساختمان‌های تجاری و مسکونی، هتل‌ها، بیمارستان‌ها، ساختمان‌های اداری، فروشگاه‌ها، تاسیسات زیرزمینی، حفاظت از کابل‌ها در برابر صدمات و ضربه‌های سنگین است. لوله فلزی یکی از پرکاربردترین انواع لوله در ساختمان سازی به شمار می‌رود. جهت استعلام قیمت لوله آب فلزی کلیک کنید. همچنین لوله‌های فولادی، هدایت کننده جریان الکتریکی هستند و می‌توانند از صدمه دیدن سیم‌ها توسط اشیای تیز و برنده محافظت کنند.

لوله پلیمری

لوله پلیمری در ابتدای سال ۱۹۳۰، در آلمان برای تخلیه فضلاب و لوله کشی ساختمان‌ها استفاده شد. از آغازین روزهایی که لوله‌های پلیمری به بازار ارائه شدند، این صنعت تغییرات بسیاری را به چشم دید و توانست نقش موثری در تنوع و رشد بسیاری از صنایع ایفا کند. امروزه، لوله‌های پلیمری تنوع مصرف بالایی دارند. رشد و وسعت کاربرد لوله‌های پلیمری، مزایا و معایبی داشت و رویدادهای گوناگونی در کنار آن‌ها شکل گرفت. لوله‌های پلیمری بر مبنای مواد شیمیایی تشکیل دهنده، ممکن است با سیالات یا محیط خارجی واکنش بدهند.

علاوه بر این ممکن است در اثر گرما نیز تغییر حالت بدهند یا نرم شوند. البته انواعی از لوله پلیمری نیز وجود دارد که از پی وی سی، پیلن، پلی اتین و… هستند و می‌توانند با گرفتن حرارت، مجدد به حالت اولیه باز گردند. در مجموع، لوله‌های پلیمری توانستند تحولی مهم در صنعت ایجاد کنند و با دامنه وسیع امکانات، در برخی قسمت‌ها جایگزین لوله‌های فولادی شدند. برای آشنایی با انواع لوله‌ فولادی در صنایع مختلف روی لینک کلیک کنید، تا کاربرد انواع لوله‌های فولادی را در صنایع مختلف بدانید.

مقایسه لوله فولادی با لوله پلیمری

تفاوت وزن و اجرای لوله

مقایسه لوله فولادی با لوله پلیمری ؛ یکی از تفاوت‌های لوله فولادی و پلیمری ، تفاوت در وزن آن‌ها است. لوله‌های پلیمری سبک هستند و در زمان حمل و نقل نیز فضای کمی اشغال می‌کنند. اتصالات لوله‌های پلیمری بسیار ساده‌تر از لوله‌های فلزی است و نصب آن‌ها نیز راحت‌تر است. از سوی دیگر، لوله‌های پلیمری، نیاز به جوشکاری ندارند و تعویض آنها نیز راحت‌تر است.

برای آبیاری باغ‌ها، لوله کشی آبراهه‌ها، آبیاری زمین‌های کشاورزی، آبیاری قطره‌ای فضای سبز، تجهیزات پزشکی و… لوله‌های پلیمری استفاده بیشتری دارند. از سوی دیگر لوله‌های فولادی وزن بیشتری دارند و به همین دلیل حمل و نقل آنها نیز متفاوت است. برای اتصالات آنها نیاز به جوشکاری است، هزینه و وقت بیشتری هم نیاز دارند. با این حال استحکام و پایداری لوله فولادی آنها را تبدیل به کالایی پرمصرف در صنایع نفت و گاز و… کرده است.

مقاومت

در زمان حمل و نقل، جابه‌جایی و ارسال کالاها، ممکن است به لوله‌ها فشار وارد شود. همچنین فشار آب، سیالات دیگر و بخش‌های گوناگون سازه نیز می‌تواند فشار مضاعفی بر لوله‌ها وارد کند. دراین زمینه لوله‌های فولادی بر لوله‌های پلیمری ارجحیت دارند. آن‌ها مستحکم‌تر هستند، ضریب مقاومت بالاتری دارند و می‌توانند تا مدت بیشتری در برابر فشارها تاب بیاورند. به همین دلیل بسیاری از شبکه‌های زیرسازی، از لوله‌های فولادی استفاده می‌کنند.

حرارت

لوله‌های پلیمری بر اساس ساختاری که دارند، نهایتا تا ۱۵۰ درجه سانتی‌گراد را تحمل می‌کنند. این عدد در نوع خود بالا است و در برخی موارد حتی ۵ برابر برخی از لوله‌های فلزی است. اما رسیدن به دماهای بالا، می‌تواند باعث تغییر ساختار لوله، پیچش، خم شدن و مشکلات دیگر شود. اما لوله‌های فلزی ضریب انبساط طولی کمی دارند و به همین دلیل در برخی از زیر بنای ساختمان‌ها با پوشش‌های سیمانی، از لوله‌های فولادی استفاده می‌شود. از سوی دیگر تغییرات ناگهانی می‌تواند ساختار لوله‌های پلیمری را بهم بریزد اما لوله‌های فلزی در برابر این تغییرات، مشکلی نخواهند داشت.

اتصالات

نوع اتصالات از دیگر تفاوت‌های لوله فولادی و پلیمری است. لوله‌های پلیمری با اتصالات خاصی به هم وصل می‌شوند اما لوله‌های فولادی با جوشکاری یا فلنج به هم متصل شده‌اند. به همین علت نشت لوله‌های فلزی کمتر است و در محل اتصالات قدرتمندی بیشتری دارند.

عمر مفید

لوله‌های پلیمری در بهترین حالت حدود ۱۲ سال می‌توانند کارایی خود را حفظ کنند و معمولا پس از آن نیاز به تعویض دارند. از سوی دیگر لوله‌های فولادی قدرتمندی بیشتری دارند و در برابر تغییرات و مشکلات نیز پایدارترند. به همین دلیل استفاده از لوله‌های فولادی هزینه‌های آتی سیستم را کاهش می‌دهد. عوامل متعددی مانند روش تولید، محیط کاری و سیالی که درون لوله جریان دارد، بر روی طول عمر مفید لوله موثر است. از سوی دیگر، می‌توان با استفاده از برخی روش‌ها، طول عمر لوله‌های فولادی را افزایش داد. این روش ها می‌تواند شامل پوشش‌دهی لوله و یا تغییر جنس آن باشد که با توجه به نوع کاربرد لوله متفاوت است.

جدار داخلی

از دیگر تفاوت‌های لوله فولادی و پلیمری خواص جدار داخلی آن‌ها است. فضای داخلی لوله‌های پلیمری صاف و صیقلی است. به همین علت امکان جرم گرفتن آن کمتر است و سیالات بهتر از داخل آن عبور می‌کنند. در مقابل، لوله‌های فولادی ممکن است از داخل زنگ بزنند و نتوانند جریان ماده را به شکل درستی برقرار کنند.

برای جلوگیری از زنگ‌زدن لوله‌های فولادی از روش‌های مختلفی می‌توان استفاده کرد. ازجمله این روش‌ها می‌توان به استفاده از لوله‌های فولادی استنلس استیل (فولاد زنگ نزن) اشاره کرد. اغلب برای ساخت انواع لوله استنلس استیل، از فولاد زنگ نزن در گریدهای ۳۰۴ و ۳۱۶ استفاده می‌شود. به دلیل درصد بالای کروم و نیکل موجود در ترکیب شیمیایی این آلیاژها، از مقاومت به خوردگی بالایی برخوردارند.

عدم جذب و نفوذ هوا

لوله‌های پلیمری در برابر نفوذ هوا ایمن هستند. از همین رو فضایی برای رشد میکروب‌ها ندارند و درون آن‌ها جرم بسیار کمتری نسبت به لوله فولادی شکل می‌گیرد.

اشتعال

یکی از معایب بزرگ لوله‌های پلیمری، قابلیت اشتعال است. به همین علت نمی‌توان از آنها برای انتقال مواد نفتی، آلی و پتروشیمی استفاده کرد. لوله‌های فولادی اما می‌توانند کاملا نسوز و ایمن باشند و بدون نگرانی انتقال مواد را بر عهده بگیرند.

زنگ زدگی و فرسایش

لوله‌های پلیمری عایق الکتریسته هستند و در نتیجه دچار خوردگی و زنگ زدگی نمی‌شوند. از سوی دیگر، اگر با روش‌های ضد خوردگی از لوله‌های فولادی محافظت نشود، آنها فرسایش پیدا می‌کنند و حتی ممکن است فرو بریزند.

خاصیت ارتجاعی

لوله‌های پلیمری قابلیت انعطاف دارند و می‌توانند در شرایطی بسیار خوب ظاهر شوند. لوله‌های فولادی اما مستحکم هستند و تغییر حالت نمی‌دهند.

آرتا استیل تهران متخصص واردات و توزیع انواع ورق های آلیاژی، استنلس استیل و فولاد ضد زنگ، میلگردهای استنلس استیل، لوله و پروفیل و ورقهای فنری، آمادگی خود را جهت همکاری و تأمین کلیه مقاطع فولادی و استنلس استیل به صنعتگران محترم اعلام می دارد. همچنین شما به راحتی می‌ توانید با کارشناسان ما تماس و نسبت به ثبت سفارش خود اقدام نمایید .

دسترسی سریع به محصولات

میلگرد استیل | لوله استیل | استیل ضد زنگ | ورق نسوز | استیل ۳۰۴