فرﺁیند جوشکاری ورق استیل بسته به ضخامت و همچنین کاربرد محصول نهایی، متفاوت است. روش های متنوعی برای جوشکاری فولاد زنگ نزن وجود دارد. سه شیوه رایج برای جوشکاری استنلس استیل در ایالات متحده عبارتند از جوشکاری TIG، جوشکاری مقاومتی و جوشکاری MIG.

فرﺁیند جوشکاری ورق استیل

ضریب انتقال حرارت ورق استیل (مخصوصاً گروه آستنیتی) کمتر و ضریب انبساط حرارتی آنها بالاتر از کربن استیل است. بنابراین علی رغم اینکه در جوشکاری، گرما و در نتیجه آمپر کمتری لازم دارند، ولی میزان پیچیدگی قطعات آنها از کربن استیل بیشتر می باشد.

از طرف دیگر هر یک از گروه ها دارای ویژگی خاص در جوشکاری می باشند مانند:

1- گروه ورق استیل آستنیتی: تمایل به ترک گرم مانند اکثر آلیاژهای تک فاز با شبکه  FCC
2- گروه ورق استیل مارتنزیتی: ایجاد ترک سرد ناشی از سخت شدن منطقه جوش
3-گروه ورق استیل فریتی: کاهش چقرمگی ناشی از رشد دانه ها در منطقه جوش چون در طول گرم و سرد شدن، تغییر فازی رخ نمی دهد تا ساختار جوانه زایی نماید.
4-گروه ورق استیل دوپلکس: کاهش چقرمگی ناشی از ایجاد بیش از اندازه فاز فریت در مواردی که الکترود مناسب به کار نرود.
5-گروه ورق استیل رسوب سختی: سخت شدن ناشی از تغییرات ساختار جوش اما وجه مشترک تمام آلیاژهای فوق در جوشکاری، لزوم محافظت کافی فلز جوش از اکسیداسیون، تمیزی قطعه قبل از جوشکاری، انتخاب روش جوشکاری مناسب، رعایت پارامترهای جوشکاری و . . . می باشد.

روش های متداول

فرﺁیند جوشکاری ورق استیل ، جوشکاری TIG یا جوشکاری تنگستن گاز خنثی 

جوشکاری TIG پرکاربردترین جوشکاری فولاد زنگ نزن است که کیفیت، قابلیت انعطاف پذیری و طول عمر بالا را تضمین می کند. این فرﺁیند جوشکاری حرارت ورودی کمی ایجاد می کند و ازاین رو برای مواد با ضخامت نازک مناسب خواهد بود. بسته به پروژه خاص موردنظر، گاز ﺁرگون اغلب با گازهای دیگر از قبیل هلیوم، هیدروژن و نیتروژن مخلوط می شود. به منظور جلوگیری از اکسیداسیون و افزایش مقاومت به خوردگی، از یک فرﺁیند جوشکاری یکطرفه می توان برای ایجاد محافظت در برابر گاز پشتی میان جوش های ورودی و خروجی استفاده کرد .

فرﺁیند جوشکاری ورق استیل ، جوشکاری مقاومتی نقطه‌ای

از جوشکاری مقاومتی یا نقطه ای، به عنوان یکی از اقتصادی ترین انواع جوشکاری یاد می شود. تجهیزات جوشکاری مقاومتی (RW) بسیار متنوع هستند و می توان از آن ها در پروژه های کوچک و بزرگ استفاده کرد.RW از یک جریان الکتریکی برای گرم کردن لبه های فلزی از بین رفته استفاده می کند و ﺁنها را به یکدیگر جوش می دهد. این نوع جوشکاری به طور ویژه در فلزات با نقطه ذوب کارامد است، زیرا از ایجاد اعوجاج در فلز جلوگیری می کند.

فرﺁیند جوشکاری ورق استیل ، جوشکاری MIG یا جوشکاری قوسی با گاز محافظ

جوشکاری MIG یک فرﺁیند نیمه خودکار است که در صورتی که به درستی انجام شود باعث اتصال قوی دو قطعه فولاد ضدزنگ می شود. در این فرﺁیند از گاز محافظ غنی از ﺁرگون و الکترود سیم جامد استفاده می شود.میگ MIG نوعی جوشکاری پر طرفدار است، زیرا جوشکار را قادر می سازد از یک جریان پالسی استفاده کند که این امر جوشکاری نقاط دور از دسترس فولاد ضدزنگ را ﺁسانتر می سازد. مخلوط گازهای دیگر شامل هلیوم، اکسیژن و دی اکسید کربن، اغلب جهت تثبیت قوس و بهبود کیفیت جوش استفاده می شود.

انواع اتصال و انواع وضعیت های جوشکاری ورق استیل

اتصال دو قطعه به هم را به یکی از پنج شکل سر به سر، سپری، گوشه ای، روی هم و لبه ای و با انواع مختلف روش ها مانند پیچ، پرچ، لحیم و یا جوش می توان انجام داد. در صورتی که این اتصال با روش جوشکاری انجام شود انواع جوش مختلفی مانند جوش گوشه ای (یا گلویی) و جوش سر به سر بدون لبه سازی و یا با لبه سازی های گوه ای، لاله ای، نیم لاله ای و نیم گوه ای خواهیم داشت.

روش های ایجاد پخ ها

جهت اتصال بهتر دو قطعه به هم و ایجاد جوشی بدون عیب بایستی نکاتی را در فاصله گذاری و یا لبه سازی (پخ زنی) قطعات قبل از جوشکاری رعایت نمود. برای ایجاد پخ ها روشهای متعددی وجود دارد:
1-سنگ زنی برای قطعات نازک
2-روش های حرارتی برش شیب دار مانند هوابرش برای کربن استیل و پلاسما برای ورق استیل
3-روش های مکانیکی براده برداری با دستگاه مخصوص

برای قطعات تا ضخامت 3 میل پخ لازم نمی باشد. از ضخامت 4 الی 15 میل پخ یک طرفه و برای ضخامت بیشتر از 15 میل استفاده از پخ دو طرف توصیه می گردد. چون در یک ضخامت مشخص حجم جوش و مصرف الکترود در پخ دوطرفه (ترجیحاً از نوع لاله ای در ضخامت های بالای 20 میل) نسبت به یک طرفه بسیار کمتر می باشد. به عنوان مثال مصرف الکترود در جوشکاری یک ورق 16 میل با پخ گوه ای یک طرفه حدود 3 کیلوگرم بر متر با پخ گوه ای دو طرف 2.2 کیلوگرم بر متر، با پخ لاله ای دو طرفه 1.8 کیلوگرم بر میل می باشد. باید در نظر داشت که مصرف الکترود کمتر علاوه بر جنبه اقتصادی باعث کاهش عیوبی نظیر تابیدگی و پیچیدگی قطعه نیز می گردد.

نکات مهم برای یک جوشکاری عالی

یکی دیگر از پارامترهای مهم، وضعیت های مختلف قطعه کار در حین فرایند جوشکاری ورق استیل است. وضعیت های اصلی در جوشکاری ورق استیل به چهار صورت تخت، افقی، عمودی و بالاسری هستند. اگرچه دسته بندی فوق در کارهای عادی گویا می باشد ولی در عمل و در جوشکاری انواع قطعات شامل ورق استیل، لوله استیل، فلنج و غیره حالت های مختلف و گاه ترکیبی پیش می آید که نیاز به تقسیم بندی جزئی تری است.

در کدهای آمریکایی ASME/AWS وضعیت های جوشکاری برای جوش های سر به سر به صورت 1G,2G و برای جوش های گوشه ای به صورت 1F,2F جهت انواع اتصالات تعریف گردیده اند. این وضعیت ها در نوشتن روش های جوشکاری و انجام آزمایشات جوش و جوشکاری ورق استیل کاربرد دارند.

در جوشکاری ورق استیل برای به دست آوردن جوش با کیفیت بهتر، رساندن وضعیت قطعه به حالتی که گرده جوش به صورت افقی قرار گیرد ارجح می باشد. این عمل برای ورق استیل نسبتاً راحت بوده و برای قطعاتی نظیر لوله استیل، قطعات استوانه ای، فلنج ها از تجهیزاتی نظیر غلتک دوار و میز دوار استفاده می شود.

بهترین روش جوشکاری ورق استیل

انتخاب روش مناسب برای جوشکاری فولاد ضدزنگ بستگی به کیفیت کار مورد نظرتان دارد. اگر به دنبال عملیات جوشکاری با قیمت مناسب و مقرون به صرفه هستید، احتمالا جوشکاری نقطه ای بهترین گزینه خواهد بود . اما اگر ورقه فلزی موردنظر نازک باشد ، جوشکاری TIG می تواند انتخاب بهتری باشد.

آرتا استیل تهران متخصص واردات و توزیع انواع ورق های آلیاژی، استنلس استیل و فولاد ضد زنگ، میلگردهای استنلس استیل، لوله و پروفیل و ورقهای فنری، آمادگی خود را جهت همکاری و تأمین کلیه مقاطع فولادی و استنلس استیل به صنعتگران محترم اعلام می دارد. همچنین شما به راحتی می‌ توانید با کارشناسان ما تماس و نسبت به ثبت سفارش خود اقدام نمایید .

دسترسی سریع به محصولات

میلگرد استیل | لوله استیل | استیل ضد زنگ | ورق نسوز | استیل ۳۰۴